Günde bir kez doğan,
Ama sonunda mutlaka batan,
Ancak battığı zaman bile kaybolmayan,
Güneş gibidir aşk.
Kış mevsimindeki,
Kısa süren güneşin sıcaklığı kadar da kısadır aşkın sevinci.
Yağmurlu bir havadan sonra,
Güneşli gün ne kadar çok beklenirse,
Aşkı da bir o kadar bekleriz.
Geldiğinde bütün gönül kapılarını açarız,
Isınsın sıcaklığıyla, görebilsin ışığıyla,
Kara kışı yaşayan
Uzun zamandan beri üşüyen, gönlümüz.
Yokluğunda, hayli karanlıkta, çekilmiz soğuklukta yaşayan şu gönül,
Güneşin batmasını hiç istemez...
Kayıt Tarihi : 2.8.2011 09:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (10)