Güneş, ufukta ağır ağır batarken,
Akşamlar getiriyor seni,
Dağlar arasından doğan bir mehtap gibi.
Kal desem nafile;
Gün doğarken
Yok oluyorsun tam sana alışıvermişken...
Rüya gibi gelip geçiyorsun ömrümden,
Gecemin tadı tuzu neşesi olmuşken,
Zihnimde, bir gül bahçesi gibi açıp
Gün doğarken;
Ufkumda,
Bir güneş gibi batıyorsun giderken...
Kayıt Tarihi : 24.12.2010 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!