Güneş Damlası Sevgilim! Şiiri - İsa Yılmaz

güneş damlası sevgilim
seni mutlu görmek ne güzel
yağmura hasret topraklar
bulutların kokusunu aldığında
tatlı bir telaşa kapılırlar ya
ilk damla düştüğünde
zil takıp oynarlar ya
usul usul ıslandıklarında
gül yeşertmenin tadına
bahar mevsiminin ülkesine
varırlar ya yokluktan varlığa
işte böyle bir şey sana kavuşmak
kim demiş bir gece yarısı doğmaz güneş
benim güneş damlası Meri’m gelmiş
bir sır olsa da gönlüme düşmüş
mutluluk şairleri öldürürmüş
kimin umurunda şiirler küsecekmiş
Meri’min gözlerindeki ışık
binlerce şiire bedelken
ne çıkar içimdeki şair ölmüş
büyülü bir mutluluk
eşsiz bir sevinç
kalbimin yarısına dolmuş
aşkımın kayıp parçası yuvasına dönmüş
bundan gayrı saadet mi olurmuş
Tanrı’ya şükür ki aşkı yaratmış
ve Meri’mi acılardan azad etmiş…