Güneş Böyle Dedi Şiiri - Nihal Mirdoğan

Muhabbet burcundan çıkagelirken
Görklü güneş ,birden, ışık kat dedi
Işığı yüzüme alıp yürürken
Gölgene uzanıp elim tut dedi

Eğer,gülistanda meşke girersen
Gonce agûşuna uzan yat dedi
Gülistan bağından güller derersen
Vuslatın dilinden sevgi tat dedi

Sonra devam etti ;Yürü canınla
Dayan dedi dayan Süphan yanınla
Aşkı arşınlayan Yûnus şânınla
Bir Elif okuyan nefes tüt dedi

Nefesini gönül içre bulmuşsan
Mecnûn gibi ; maksûd dilin şâd dedi
Aşk elini tutup köle olmuşsan
Bu yollara ezel ebed git dedi

Gide gide belki de serden geçip
Namaz edâsıyla kuş olup uçup
Efsunlu sahrada bin umut saçıp
Vur kendini Hakk'a ister yit dedi

Duygu tarlasında küller savrulsun
Gönül otağında korlar kavrulsun
Ayağa takılan zaman devrilsin
Özlemi, hasreti bitir at dedi

Petek petek dolup mânâyla beslen
Kurduğun sofranın aşkıyla süslen
Bengisu damıtıp sessizce seslen
Günün zamanı yok, tada bat dedi

Ben de ; Ruha böyle girilir dedim
Aşk sureti böyle görülür dedim
Kahırın söküğü derilir dedim
Mahsun karanlığı hüzne sat dedi

Sonra da devâsı dolan küreni
O'na emanet et her bir zerreni
Sarsın sarmalasın narin hücreni
Mağrur olmayasın,bana yet dedi

...Böyle dedi güneş,sustu sözleri
...Işığın kaldı ya, derin izleri
...Kalbim telâş ile vurdu ivedî
...Nabzımı bütün asuman dinledi