Güneş batar Şiiri - Murat Ülkü

Güneş batar, gölgeler uzar,
Dünya suskun, şehir yorgunlaşır.
Ama bir ışık var ki, içimde azar,
O da senin güzel gülüşünü taşır.

Gülüşüne rüzgâr değse, meltem olur,
Kederi dağıtan bir sihir, bir nefestir.
Her çizgi, her kıvrım, kalbe yol bulur,
Gizli bir cennetin en güzel sesidir.

Yağmur damlası çarpsa o nura,
Sıradan su değil, inci olur, söz olur.
Dizeler hece hece, düşer toprağa,
Bütün evren aşkımızı duyar, göz olur.

Bu sırrı benden başka kimse bilmez,
Ne kitap, ne de fani bir hece.
Gönlümde saklı, ve de hiç eskimez,
Bir de şahit olan o uçsuz gökyüzü...

Bir ışık süzülür o tebessümden,
Ne yıldız, ne ay, ne de bir mumdur.
Sanki bin baharın özü, yepyeni bir demden,
Gönlümde sana açılan sonsuz bir yoldur.

Yağmur dokunduğunda o gülen yüze,
Her damla bir harf, her esinti bir nağme.
Gök kubbe eğilir, bakar sükûnete,
Fısıldar aşkımızı bilinmez âleme.

Bu şiiri kimse okumasın, kimse bilmesin,
Sadece sen ve ben, bir de o mavi perde.
Bırak bu sır, kalbimizde derinleşsin,
En güzel mısralar en gizli yerde saklansın..

Gülüşün bir ayet, suyun kalbi titretir,
İkisi birleşince mucize doğar.
Aşk, bu iki güzeli sonsuza iletir,
Ve sessizce bizi yeryüzüne bağlar.

Ne zaman ki gülüşün hüzünle yorulur,
Gökyüzü o an bir sır daha saklar.
Fakat o damla yine kalbine kurulur,
Ve o şiir yeniden kendiliğinden yazılır...

Çünkü bu sır, ne yere ne göğe aittir,
İkimizin arasında, görünmez bir bağdır.
Her gülüşün bende yeni bir ayettir,
Sonsuzluğa uzayan en kıymetli çağdır.

İşte bu yüzden ne zaman baksam sana,
Anlarım ki bu ilahi fısıltı hiç bitmeyecek.
Bu gizli mısra hep bizimle, yana yana,
Gülüşünle yazılan şiir ebediyen sürecek.