tüm umutlarım vuruldu son yolculuğa çıkışında
çığlıklar yükseldi yedi kat arşa.
her yeni günün akşamında
yine sensizlik çökecek kara bulutlar gibi
göz pınarlarıma.
vakitsiz gidişin olmamalıydı!
onca umutlar,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
