Katman,mevki,mesafe yok,
Orda her şey bir.
Hüzün,göz yaşı,matem yok,
Gülmekten geleni de sil.
Özel,genel,çerceve yok,
Nasıl anlatsam nasıl
Nesin kimsin nedir benim için değerin
Nasıl anlatsam nasıl
Ya içimde kopan fırtınalar asıl
Seni seni ne çok sevdiğimi
Senin kalbimde ki yerini
Beyaz bayaz düşerken yere
Kimse bilmiyordu mutlumuydun
Örterken örtünürken biryerlerde
Sen güneşi hiç yaşamıyordun
Geçerken bir şehrin üzerinden
Sabah kalktım bildiğim duyduğum halde
Kar yağıyor her yer bembeyaz
Saflık masumiyet sarmış sanki her yeri
Dedim ya işte kar yağıyor bu hafata sonu
Ve ben uyanıyorum beyazlara bu gün yine
Kayboldu içimde hayatın rengi
Ağaçsız çiceksiz bir orman gibi
Koptu savruldu dallar gülleri
Yalnız yapayalnız kaldım ben
Neyleyim sensiz kalabalıkları
Görüyorum aydınlığı
Senin gözlerinde o
Tatıyorum sevdayı
Senin bakışlarında o
Bahar sen,menekşe sensin
Kızım kızım güzel kızım
Oy benim yıldızım
Gözleri hep parlayanım
Oy beneim güzel kızım
Sabah yıldızı gibi parlayanım
Ben ne acı günler gördüm
Ne acılar çektim bilsen
Sen yoktun yanımda
Sen yoktun bir tanem
Sen hep beni böyle
Büyük mutluluklar küçük küçük düşlerde başlar
Kaliteli geçen zaman uzun uzun birlikteliklerde değil
Mutlu geçen an birde gözlerindeki tebessümlermiş
Bir bardak çayı bir televizyon programındaki sohbetleri
Yudum yudum beraber içip beraber izleyebilmekmiş
Birde seni sevmek demek sana durmadan bakmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!