O misafirdi artık dünyada
Gözleri engin denize bakan
Yalan dedi geçmiş
Gerçek şimdi yaşanan
Bu yerler bana ait değil
Hep pembe hayaller
Yeşil bir dünya
İşte bu düşlediğimiz bizim
Olmuyor,uymuyor yaşamın kendisi
Düşleri yıkıyor o kaba saba yaşam
Ne garip değil mi
Kimi de ilgilendirir
Benim neler yaptığım
Zevklerim ne
Nelerden hoşlanır
Kaça kadar sayarım
Pozitif şeyler istiyorun
Pozitif şeyler düşünmek
Pozitif olmak istiyorum
Pozitif yaşamak
Göz yaşlarının sade
Uyandım gecenin zifir karanlığında
Düşledim yine seni
Olmaz sabahlara dek
Deymesin eteklerime bir tutam kar
Henüz erken
Sevdanın sabahlarındayım
Bitmesin gülüşlerin
Dinmesin kahkaların
Yankılansın yeryüzünde
İçimi ısıtsın
Sen sade gül
Yorgun bedenim
Yorgun gözlerim
Bir kır bahçesinde
Düşlerimdesin
Yorgun ayaklarım
Demişsin ki o elleri tanır beni tanımaz
Ellere yar bana yaramaz
O ne söz ki öyle incittin beni
Kırdın senin için atan kalbimi
Sen elleri kendinle bir mi tuttun
Aşk bir mevsim değildir
Aşk bir yaşamdır
Ne çiçek ne bülbül
Ne bir zamandır
Geçiyor seneler
Mutluluk denizinde
Bir kulaç atabilsem
Değerdi her şeye
Bir yudum tatabilsem
Hayalmiydi aşkımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!