Bu tepeden diğerine oluk ulur mu
Kemerler atmalı
Yoksa,taşsın, deşilsin patlasın
Yıkılsın sarnıç
Şu uçurumlara sonunda olunur hayran
Geç bir konu seç kendine
El-ayak çekilmiş ırgat nidasından
Daha ne istenilir
Çelik soğukluğu sabi:
Yüce duygular beslensin öte yüzde
Beride sen bilinmeyene merak.
Yüreğindeki coşkuyu
Katıyor hamuruna
Maya diye.
Uyarmasan
Mahalleliye aşıracak.
Doyumsuzluk bu bendeki
Hangi taşı kaldırsam
Adana'nın 'yolları taştan',
Aslı yok yaylasında 1500 koyunum kırıldı
Ağıdım ona;
Oldum olası sevemedim
Oynardım kozu
Tüm umutlarımı yitirmişim ben
Bir kumral saçlım uğruna,
İnsanı doğduğuna pişman ettiren
Bu uğursuz yerde;
Salt öyküsü kaldı çocukluğumun,
Can alıcı
Onulmaz yaraya basılan
bu parmak olamaz
Tanrının parmağı.
Biz hep buradaydık
Sonra olanlar oldu
Sonra grip oldum ben
Diyor uzaklara bakan
Basma fistanlı kız
Yemek vakti diye sesleniyor
Delikanlının annesi.
Şimdi burda
Orhan Pamuk olsa
Ne güzel olurdu
Ben Kazan, diye başlayıp
Şu kazanı konuştursa..!
Dere der:
Abansın üzerime hiç inmesin.
Diğeri der:
Abansam üzerine hiç inmesem.
Ben se derim;
Bir türlü serin serin
Aşkım gözümdeki yaş
İçiyorum,ağlıyorum
Köşemde,köşe meyhanemde.
Diyen arkadaşıma döndüm,
Bu günlerde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!