Güner Dirik Şiirleri - Şair Güner Dirik

Oturuyorsun
Çaybaşı'nda ne güzel
Bekle,Kütahya bezemesi porselen
Hatıralar demini alsın
Manisa Bardağı, tepside
Zıpır çocuk oturtamazsın.

Anaç yorgunluğunu bilmez, Ağaç yaşlanmışlığını, Çocuk kaybolacağını. Ölmiyecek sanır kendini Kainatın küçük oyuncağı yer... Al şu kaşağıyı nereni istersen Kaşı, değirmenin üst taşı! Topaç durur,oyun son bulur. -30-11-2011-

Sen dünyanın en güzel en iyi kızı,
Hiç isteğin yok mudur,senin Evren'den?
Hayal kurmaz mısın benim gibi,
Hiç değilse bazı?
Bazen çocukluğum geliir aklıma,sen gelirsin
Öyle güzel,ÖYLE SEVİMLİ!

Bir bahçeden
Gülü Aramaya çıktı bülbül
Sevdalar yollandı bir bahçeye.

Akşamın alacasında üvez
Yüklü dalından yuvasına

Kıraç toprakta ata'nın
Defalarca yetişsin diye
Bıkmadan inatla diktiği
Bir tabak zeytin yağı
Sofranda şimdi...
***

Bir kumrunun içgüdüsüdür gayretimiz
Başlangıçtan bu yana
Ha bitti ha bitecek
Kapısını çalabilir beklentilerin
Komşunun kapısındaki
Aslanağzı.

Şimdi Sipilos'un eteğinde
Hafif bir rüzgar eser de her akşam
O meltemi ararım bir kaç mil öteden
Ve nemli bir gece gelir aklıma bitmeyen.

Kaybolmaz yeşil gözlerde

_babamın aziz hatırasına_
Önce serin sularımı ver
Testiler dolsun

Saban tutmayı öğrern
Tohum yerini bulsun

Ne rahat olurdu bir de
Semer alacak pazarlığı olsa
Burada yaşadı
Burada yaşlandı
Lokman dahil hiç
Başka el bilmedi

-kaybolan deyerlere ithaf -
Bir bağımız vardı
Daha küçücükken
Babamla birlikte
Bir akşam vakti:
Sen burada bekle dedi