O gece ay sezildi uzaktan
Pervasızca bir ulaktan.
Görkemi inletti her nesneyi
Parladı, kamasti yavaştan.
Bir askıya alınan Bahtiyarın,
Haydarı his edildi yavaştan.
Göze melhem olan şifayı,
Zehre bürümüş tuzaktan.
Yankılandı ötelerden bir seda
Duyanlar telaşlandı korkudan.
Her geceye bir ay,
Her sabaha bir güneş..
Bu böyleydi ve böyle olacak...
Ne zaman gün doğsa, benim için batacak,
Ne zamanki gün batsa benim için doğacak.
Ziynetimi süslenip, sonuma ulaşacak...
Kayıt Tarihi : 4.4.2022 01:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayşe Ertekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/04/gune-karanlik-uyananlara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!