Gündüz ve Gece Gibiyiz

Görmesem de… Bilmesem de seni
Sadece içimde bir yerlerde hissettim…
Ben varım ve yaşıyorum
Sen de varsın, biliyorum nefes alıyorsun
Ama neredesin? Yakınlarda bir yerde mi?
Hissediyorum sol yanımdasın…

Ben gündüz gibiyim, sen ise gece
Gündüzün geceye aşık olduğu
Sen de gecenin denize düşürdüğü yakamozlar gibisin
Ne ben erişebilirim geceye
Ne de sen kavuşabilirsin gündüze…

Birbirimizi hiç görmedik!
Ama bahane de değil, engel olmak da kimin haddine
Varlığımız yetmez mi birbirimize
Bazen isyan ederim yakıp yıkarım ortalığı
Sen de gece olarak özlersin
Söndürürsün gökeki tüm ışıkları
Hüzünler baş gösterir, yükleriz bulutlara
Gözyaşlarımız sağanak olur
Yağarız yeryüzüne…

Vazgeçemeyiz sevdamızdan
Sonsuza dek görüşemeyecek olsak bile
Ben gündüzüm, sen gecesin işte
Yakamozlar düşürürsün denize benim için
Sen benden gitmiş olsan da
Senin bensiz kıyılarına ben gelirim
Soyunurum yokluğunu,
Giyerim varlığını üzerime…

Merak etme…
Gelirim uykularının derin ve sessiz anında
Varlığın bilmek de bana yeter
Seni hiç görmesem de
Ellerini tutmasam da
Gözlerine bakmasam da
Sevdiğim kadın olarak kalacaksın…

Mustafa Karaahmetoğlu