Bir gönül varki bende
Sormayın gitsin
Anlatılmaz dil ile
Yazılmaz kalemle
Bir yanım Sakarya'da
Kurulu çilingir sofrasında
Efkar dağıtmaktayım kendime karşı
Bir yanım Kabe'dedir
Tavaf etmekteyim kıbleme karşı
Bürünmüşüm ihrama
Şükür duasındayım yaradana
Bir yanım solcudur
Baş kaldırırım düzene
Ezilmişlik yalnızlık,horlanmak olmasın derim
Adalet dağıtırım aklımca
Adam gibi adamlık olsun isterim
Bir yanım sağcıdır
Uyum sağlarım herkesle
Ne kavgadan yanayım nede barıştan
Herşey kafama göre olsun isterim
Bir yanım hocadır
Beş vakit namazda
Elimi eteğimi çekmişim tüm şerlerden
Sabah akşam niyazdayım
Ekmek elden su gölden
Bir yanım hovardadır
Aklım güzel olan herşeyde
Yenilsin içilsin isterim
Birşey kalmasın sabaha
Bir yanım alenidir
Bir yanım sır küpü
Akşam
Aklıma düşer 'Hayyam'
Badelerde sefa süreriz
Yar doldursa biz içeriz
Sabah ezanla uyanırım
Tüm gövdem ter içinde
Ayılmışım hesap sorarım kendime
Bu gönül,bu kahrolası
Çok taraflı gönül
Nasıl edecek bilmemki
Gündüz Müslümanım gece kafir
Kayıt Tarihi : 24.2.2005 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan denen bu çözümsüz bulmacayı muhteşem anlatan dizeler.Sizi yürekten kutluyorum Ayşegül hanım. Kime ne adlı şiirimi yorumuma eşlik etsin diye sayfanıza bırakıyorum. Sevgiler duyarlı yüreğinize...Nicelerine...
Naime Özeren (Şairin üye profili) Popülerlik=5/5
Bu nedir?
Şiirleri Forum İstatistikler E-Kitap Zevkler
[[ Önceki Şiir Naime Özeren Şiirleri Sonraki Şiir ]]
KiME NE?
Gün olur takılır deli gönlüm Yunus’un peşine.
Varsam onunla Tapduk Emre’ye
Acep bir nefes istesem verir mi? diye.
Gün olur bir balığın karnında hissederim kendimi
Türlü acılar içinde.
Engin denizlerde Yunus ile.
Gün olur yaralarım kanar, azar da azar.
Sızlar yüreğim gizli bir nedenle.
Dertleşirim o zaman Eyup ile.
Bana ne ateşler su olur, ne odunlar balık.
Ateşler içinde bulurum kendimi bazen.
Nemrut’un yakmak istediği İbrahim ile
Gün olur kör kuyulardayım sanki
Karanlıklarda, derinlerde Yusuf ile,
Bazen Yakup ile ağlarım Yusuf’um diye.
Gün olur dolaşırım Kenan ilinde
Çölün sıcağı kavurmaz beni
Deve güderim Veysel Karani ile.
Bazen de giderim Mevlana’nın yanına,
Dururum ayak ucunda.
O’nu dinlerim saygıyla, sessizce.
İşte ben bu yüzden:
“ Yaradılanı severim, Yaradan’dan ötürü.”
KİME NE?
Naime Özeren
TÜM YORUMLAR (8)