Yeniden yaratılmak için varız,
Buğday başağıda öyleydi,
Çok çok bir kış yaşar dediler
Binlerce yıldır yeniden yaratıyor İnsanı.
Yeniden yaratılırız her bahar,
Kışlık elbiselerimizi çıkarırız şöyle bir,
Güneş babanın kucağına döneriz,
Senle ben, bir de alıç ağacı,
Bir de özlemlerimizin en yoğunu
Yeniden yaratırız buğday başağını,
Biz aslında yarattıkta geldik,
Ademin ilk göğüs kafesinden Havvayı,
Kızıl elmayı ısırmasaydı, sen olmazdın,
Benimde ciğerim parçalanmazdı
05/01/2009 pazartesi
Ulkar CengerKayıt Tarihi : 25.5.2009 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ulkar Cenger](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/25/gundondu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!