Günden Erteye Şiiri - Seyfi Karaca

Böyle giderse günden erteye
Perde perde,günden dünden erteye
Kayiklarin bakistigi dalgalardan kulac kulac girgir ekleyen
Böyle giderse tükenecek deniz dag
Karaya saplanmis dibe vurmus tufan, gemisiz dizginsiz kaptansiz
Satin veranda caginda ele gecen herseyini kiyamete yatirarak
Hep benim olsun,
Kimsede bulunmasin gösterislerine kulac kulac kütürdeyip catirdayan girgir samata
Kirilmis dümenlerde hayati bitik direklere rüzgar dolayip öpüstürerek
Defterin bagrinda sapli kalemin ucu
Üstünü basini kurakliga göre giyinmis kara bulut cisil cisil simsiyah yagmur
Orda öylece kalayip ortaligi fena karistirmaya
Akibeti sorulmayan hayati kötü yollarina, kötü günlerine
Bahcenin citi, dairenin penceresi, sokagin tabelasi
Arabalar camlar pencereler ve ev numaralari insanlardan evvel öne cikan
Kalem kalem islendikce kan rengini alan mosmor mürekkep
Tutan tutana herkes birbirine , birbiriyle..
Kimseyi göstermeyen örtünün altindan üstünden tekli coklu tecavüzün
Her catlak araligindan izdirap kabugunu kirdikca
Suskunluk sarkaclarina
Yalnizlik bosluklarina
Sürgün cukurlarina
Böyle giderse tükenecek deniz dag dalga kirlangic
Ufalanip dökülmüs kollari köprülerde birlesen irmaklara nazire
Kendine küskünlük ismarlayip dikine merdivenlere haraketsiz cöken
Bazan leylaktan bozma ciy
Bazan da ask ile temas kulpsuz kanatsiz taklit
Dükkan karanfillerine benziyor hickiriklari herkesin
Herkesin dedikce
Herkesin…

Ocak / 23