Koşuyoruz.
Ama önümüze bakmıyoruz.
Koşarken,
Kilometreler geçerken,
İnsanlarla iletişim kurarken,
Günü kurtarmaya odaklıyız.
Hayat birkaç günden ibaret midir?
Elbette değildir.
Biliriz.
Ama vazgeçmeyiz.
Ama öğrenmeliyiz.
Hem tüm yüce duygular adına,
Hem kendi yararımız adına,
Düşünsenize bir:
Bir insanı,
Birkaç sene sonra,
Görsek farklı bir konumda.
Yüzümüz olsun.
Bir şeyler talep etmeye,
Belki dönüşecek bir merheme.
Deva derdine.
Onun için kırıp geçme.
Ezip hiç geçme.
Belki işin düşer gün gelince.
Kayıt Tarihi : 16.1.2019 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!