öfkemin gökyüzünü çizdim,
kuzey denizlerine baktım.
başlıyorum uzun bir yeşil,
duruyorum kelimeler kanıyor.
anlıyorum güller savaşıyor,
ben evde yokum.
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta