Günbatımı Sohbetleri - 1

Kent çıngıraklı bir yılan kadar zehirliyken
Ben deniz kıyısı ve her akşamüzeri
Hışırtısıyla dalgaların
Yalnızlığımı takıp takıp oltaya
Denize atarım
Yine sen takılıp çıkarsın
Sonbahar yüzlüm

Her akşamüzeri rüzgarlar kızıl bulutlarla oynarken
Büyük bir gürültüyle jetler geçer içimden
Kuş tüyleri gibi dağılır, parçalanır, bölünürüm
Leylak renkleri, kırmızı, turuncu, mavi, mor
Karşı dağlara, denize, verandanın taşlarına, dökülürüm

Ellerim ellerinden ayrıldığından beri titriyorlar
Ne söyledimse
Teselli olmuyorlar
En sevdiği yerlere götürdüm
Gitarın tellerine dokundurdum
Çalamadılar, unutmuşlar
Kağıtlar kalemler verdim
Ya yazamıyorlar, ya da artık yazmıyorlar
Bazen dalıp uzun uzun bakıyorum ikisine de
Nasıl üzgün nasıl mahzunlar

Kentlerin gürültüsünden uzak
Ben deniz kıyısında yalnız
Yüreğim dağlara çıkmış savaşıyor
Söz geçiremiyorum
Gel diyorum gelmiyor
Hele hele bir müzik çalsın
Çıkıp çıkıp gidiyor içimden
Her tarafı yara bere içinde dönüp geliyor
Öfkeli biraz
Sarılıp öpüyor ağlıyorum, ağlıyor
Yalvarıyorum
Yapma diyorum etme
Dinlemiyor