Günaydınım Sana Şiiri - Ceylan Piroğlu

Sıcacık bir günaydınım var ister misin
henüz uyku mahmurluğuyla süsledim
içime ufacık da olsa sitem serpiştirdim
ama en çok da sevgim var
tabi bir de yanına kocaman kocaman koyduğum özlemim...

uzağında olmak başlarda kabus gibi gelirdi
hayatın çıkmaza düştüğü zamanlar olur ya
hani bir boşlukta kaybolursun
neredesin ne yapacaksın bilmeden sağa sola çarparsın
bazen düşersin bazen dimdik görünmek için önüne bakmazsın
hani bir de korkarsın ya
işte öyle bir günaydınım var sana...

hiç bilmezdim nasıl çıkılır bu boşluktan
kimse öğretmedi ki bana
biraz zor biraz karmaşıktı galiba
fakat şimdi...

doya doya gülümsüyorum karşında
ve bir de çok özlüyorum seni
birazcık değil kocaman özlüyorum ben seni
biliyorum ordasın
ne zaman uzansam yanı başımdasın
kafamı kaldırdığımda karşımda olucaksın
sana seslendiğimde gözlerime bakıcaksın
biliyorum evet biliyorum...

bazen kendimi senin yerine koymaya çalışıyorum
ama başaramıyorum
ve biliyor musun ağır geliyor bu bana
ufacık tefecik bir hayatı yaşamak varken
koca koca taşların altında ezilmeye dayanamıyorum
ve bunu farkedince ben daha da üzülüyorum
korkuyorum...

gün gelipde yıkıntılarımın arasında seni aramaktan korkuyorum
bitip giden bir hikaye olmanı istemiyorum
senden uzak da yaşamaya dayanabilirim
hatta alışabilirim de
ama sensiz yaşamaya tahammül edemem ki ben
varlığımı ikiye bölemem ki ben
yanımda olduğunu bilmeden huzur bulamam ki ben...

işte bu yüzden sıcacık bir gülümsemem var sana
içimi aydınlattığın sabahta sana layık olur mu bilmem ama
o da sana varmak istiyor baksana
yanına gelmek,varlığını hissetmek,
yanımda olduğunu görmek istiyor
ve benden sana içi özlem dolu bir günaydın getiriyor...
iyi bak ona olur mu?
O günaydının da, benimde sana çok ihtiyacımız var...

unutma...

keşkelerine sığınmak,acaba demek istemiyorsan
yaşayabileceklerini yaşamaya izin ver...

ve kendine bir iyilik yap
yaşadıklarınla yetinme ama mutlu olmayı dene...

Sıcacık bir günaydınım var ister misin
henüz uyku mahmurluğuyla süsledim
içime ufacık da olsa sitem serpiştirdim
ama en çok da sevgim var
tabi bir de yanına kocaman kocaman koyduğum özlemim...

uzağında olmak başlarda kabus gibi gelirdi
hayatın çıkmaza düştüğü zamanlar olur ya
hani bir boşlukta kaybolursun
neredesin ne yapacaksın bilmeden sağa sola çarparsın
bazen düşersin bazen dimdik görünmek için önüne bakmazsın
hani bir de korkarsın ya
işte öyle bir günaydınım var sana...

hiç bilmezdim nasıl çıkılır bu boşluktan
kimse öğretmedi ki bana
biraz zor biraz karmaşıktı galiba
fakat şimdi...

doya doya gülümsüyorum karşında
ve bir de çok özlüyorum seni
birazcık değil kocaman özlüyorum ben seni
biliyorum ordasın
ne zaman uzansam yanı başımdasın
kafamı kaldırdığımda karşımda olucaksın
sana seslendiğimde gözlerime bakıcaksın
biliyorum evet biliyorum...

bazen kendimi senin yerine koymaya çalışıyorum
ama başaramıyorum
ve biliyor musun ağır geliyor bu bana
ufacık tefecik bir hayatı yaşamak varken
koca koca taşların altında ezilmeye dayanamıyorum
ve bunu farkedince ben daha da üzülüyorum
korkuyorum...

gün gelipde yıkıntılarımın arasında seni aramaktan korkuyorum
bitip giden bir hikaye olmanı istemiyorum
senden uzak da yaşamaya dayanabilirim
hatta alışabilirim de
ama sensiz yaşamaya tahammül edemem ki ben
varlığımı ikiye bölemem ki ben
yanımda olduğunu bilmeden huzur bulamam ki ben...

işte bu yüzden sıcacık bir gülümsemem var sana
içimi aydınlattığın sabahta sana layık olur mu bilmem ama
o da sana varmak istiyor baksana
yanına gelmek,varlığını hissetmek,
yanımda olduğunu görmek istiyor
ve benden sana içi özlem dolu bir günaydın getiriyor...
iyi bak ona olur mu?
O günaydının da, benimde sana çok ihtiyacımız var...

unutma...

keşkelerine sığınmak,acaba demek istemiyorsan
yaşayabileceklerini yaşamaya izin ver...

ve kendine bir iyilik yap
yaşadıklarınla yetinme ama mutlu olmayı dene...