Günaydınca Hasrete Şiiri - Seyfi Karaca

Ağılı poyraz esmelerine sesini koldaş eden
Dağa ormana deryaya
Göçmen bir sokakta koynuna sığınan keman
İsabet aldığı içindekileri dökerken
Başıboş salınmış yokluk ve sefillikler yayarak
Gayrı kime rast giderse...
Nerde hangi tutunmaz dala...hangi çaşıt dile
Yüksek ihtisaslı periodik tehir
En kuytucu köşeleri ahbabından bilip
Evini terkeden güzlerin
Ölgün günarkalarına düşen
Hazan yaprakları tertibinde düzensiz
Armaduman sarıların solgunu pusulu ve bulanık
Yaban bir nefesin dokunuşuyla
Zülfü perçeminde arzusu günaydınca hasrete
Yüksek tesirli hüznün
Yeldir feldir gerilerde bıraktığı zamana tekabül
Tarayıp tırpanlayarak yokluk iradını
Kim kime o kolaçanda denk gelirse
Elde kalan
Elden avuçtan sürgün, sureti felaket yalan
Gayet tanıdık
Gayet yaban...

Seyfi Karaca.......Ekim / 10