Hayat çağırıyordu beni
Ses verdim
Giydim kırmızı rugan pabuçlarımı
Renkli bilyelerimi de aldım
Gökyüzünün tırabzanına oturup
Kendimi aşağıya saldım
Baktım her yer çiçek çiçek
Her yerde bir umut şelalesi
Kuşlar cıvıl cıvıl ağaçlarda
Yeryüzünde aşkın nefesi
Sustum
Kendimi dinledim önce
Kendime yeni bir aşk ısmarladım
Yalnızlığıma giden o çiçekli yolda
Mehter marşıyla ilerlerken adımlarım
Küçücük bir kız çocuğu yaklaştı yanıma
Gözlerinde sevgi tomurcukları
En sevdiğim şarkı dudaklarında
Uzandı, tuttu acıları
Sonra uyandım gülümseyerek
Yatağıma "Günaydın" dedim
Hayatı hiç ertelemeden
Yeniden sevmeyi diledim
Belki henüz eskisi gibi değilim
Ama hayat anla işte
Senden hiç vazgeçmedim.
Kayıt Tarihi : 12.7.2016 21:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!