Gün ışırkene,
Daha karanlık,
Pencerelerden,
Bir hırsız gibi kaçmadan....
Ben de bir telaş...
Yeni günün heyecanı,
Fır dolayı...
Yüreğim saat gibi,
Tik tak tik tak
Oda oda dolaşıyorum.
Yeni demlenmiş,
Bir bardak çay ile,
Gündelik işlerimi yapıyorum.
Gün doğmaya başlıyor,
Çökelezin ardından,
Gözlerini kırpıştırarak...
Zaman bir türlü geçmiyor,
Uzadıkça uzuyor...
Tan yeri,
Genişledikçe genişliyor,
Ve gün doğuyor,
G ü n a y d ı n
Kayıt Tarihi : 1.11.2021 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nasıf Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/11/01/gunaydin-583.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!