Günaydın Şiiri - Mustafa Talha Göktay

Biri sorsun birilerine,
dünyanın emzirdikleri niye ağlıyor?
vaftiz edildikten sonra,
vaftiz edilmek isteyenler.
niye hep benim köşemde saklanıyorlar.
yalnız ulaklara yakalanayım ben.
çekilin aramızdan,
sizi arzuladığıma rüyalarınızda inanın,
benim beynimin bürokrasisi yürülükteyken,
sizin kumandalarınız çalışmayacaktır.
ben hasta oldum,
siz dünyayı karşıdan karşıya geçirirken.
ışıklar hep yeşildi size,
ne sizin mutluluğunuz bana yardımcı oldu,
ne benim bu zahidliğim size ibret,
aşkın aşısı tutmuyordu size,
havalıydı etiniz,bulunmuyordu damarlarınız.
eğilmişken önünüzde kırmızı,
önünüzdeki yeşili hatırlatmak çokta bir anlam kazanmazdı.
riyayı adımlayan karıncalar,
daha ne kadar emeceksiniz bu memeden,
Biri sorsun birinize?
ben artık sormayacağım,
bu şeftali bahçelerinde.
aşkın duvağını sıyırdım bir akşam üstü,
ve o gece koynuma girdi kelimeler.
bu kadar sorgu sual yeter! ! !
günaydın...