Günaydın Şiiri - Tevfik Yalçın

Bu sabah,
Bir “Günaydın” buldum;
Sokak kapısının önünde…
Solmuştu sabah güneşinde…
Sordum kızıma:
Sen mi düşürdün “Günaydın”ı yere?
Gece; geç yatmış, uykusuzmuş…
Üzgün “Günaydın”ı dilinden düşürdüğüne..

Siz-siz olun:
Sıkı saklayın:
Günaydınınızı…
İyi öğlenleri,
İyi akşamları,
İyi gecelerinizi,
Göreceksiniz, verdikçe;
Sevgi olarak dönecek size…

'Günaydın, iyi öğlenler, iyi akşamlar, iyi geceler…'
Alın! .. Bunlar; benden size…