Günaydın Şiiri - Ersin Türkdoğan

Bir şiir yazacağım
Bir şiire cevaben
Muhtemelen anlamsız
İçinde her cevaben kelimesine muhtaç olan sorudan yoksun
Cevap içinde kendini soran sorularla
Kendine bahane
Arkaya dönüp bakımsız, tek yazımlık
Gizli parantezli,
Namussuzca sinsi, sarı, mütevazi samanların altında
Bakışım...
Hali hazırda kurulmuş cümlelerin son yüklemiyle
Tüm son yüklemlerin son hecesiyle
Ne düğü belirsiz
Kim bilir kaç kuşaktır alacada habersiz
Ve ellerim;
İçinde deli divane, sürü divane alyuvar
Adım önde gövde gölge bende
Boylamımdan geçen kasılmalar
Nefese bile es ile an an beden atışlar
Kedice martça
Elinde mızrak kere
İçinde azapça çılgın
Dilinde kısrak kere
Bedenimde kopuş benden öte
Bana dair sana ait
Benden sonra gelip tamda dibinde başlayanım
Beni öteleye bildiği kadar ilerde
Benden koşuşuncaya hovarda
Dudak kafesinde özgür
Biraz daha larda geriye kalan ben katlanarak
Her basamak düşebileceğimce yükseğe
Acıtabilecek kadar sertçe
Yanmaktan alev almazlığım
En diplerime barut basıp
Alev almışlığın tutuklu konsantresi
Firarda telaşla
Sıcakça hala bir başka aleve yanmaya
Adı her telaffuzda
Kesin kez patlarcasına
Kendini vurduğu duvarda milyon ben akıp
Bir ben bakarken yazacağım