Günaydın Şiiri - Habibe Merih Atalay

:)

-Aklım basmıyor ... Nasıl ya?

Sanki kendi yaşıyormuşcasına gerilmiş durumdaydı,
o kadar çok anlıyordu ki,
adına bi daha sinirleniyordu,
çaresiz kalışına.

-Lütfen çözelim sorunlarımızı artık,
her şey iyi olsun,
biz de iyi olalım.
Haberdar et beni, uyanınca.

Biraz yürüdü sahilde,
derin derin çekti oksijeni ciğerlerine,
beynine giren temiz hava tazeledi kanını.

Güzel bi kahvaltı yaptı duşun ardından,
mis gibi kızarmış ekmek,
tereyağı koktu ev.

Sıcak tarçınlı bir süt içti.
Muz yedi. Ceviz...
Sonra geldi keyif kahvesi ardı sıra...

Sevmek insanı besleyen gerçek kaynak,
insanı bu kadar yormamalı,
özgürce dalınıp kaynağından haz almalı.

Boşuna dememişler ya sevgi emek ister,
otuz saat çalış, didin,
bir güzellik için bin takla at,
biri gelsin saniyesinde dizsin boğazına
çirkinliğin daniskasını ve apış!
diye değil her halde.

Ee ama napıcan,
yeryüzünün asıl yüzü çirkinlik,
bunlada yüzleştik
ama güzeli örnek -eş- alırız
kendimize insanlık olarak,
biz biz olalım
hayatı güzelleştirme çabasından
asla yorulmayalım.