Günahmış Şiiri - Erdal Çoban

eli eli deyende
günahmış hisseden de
annem öyle söyler ya
allah ne der bilinmez
kapkara bir çarşafa günah diye girilmez
anne uyan
kapanmak için yaratmadı seni allah
fikrin açık
yüzün güleç olsun dedi sana
oku
okumakla bulusun herbir yolu
yoksa dayak yersin sende
diğer kadınlar gibi
üstüne biner tanımadığın bir serseri
kocan oldu derler sana
pek azdırdın adamı
berdel ile ödersin sana layık olmayanı
biz doğarız sonra
belki diğerleri
çok kalabalık bir aile
allah verdi üstelik
kafanı kullanma sen
allaha at suçunu

eli elime deyende
günahmış hissedende
bırak ben günahkar olayım
sevgilimle uyuyayım
kötülük yok içimde
senelerce dokunmadan sarılayım

sonra evlenirim belki
çocuğum olur
sen gelirsin evime
yıkarsın aklını çocuğumun
dersin herkez günahkar

anne hadi sende
günah münah değil sevmek
kapkara bir çarşaftan dünyaya hüküm vermek
senin haddin değil bilesin