Bir günah gibi boynuma asılı kaldın,
Ey aşk.
Sevdayı karasından zindan sayarak,
Ak sayfaları da siyaha boyadın hep.
Kalu belâdan beri günahtın sen,
Ey aşk.
Uzak durmalıydım senin şehvetinden.
Kor, kor alev yakan ateşinden,
Nasibimi almamalıydım.
Ama nafileydi tüm çabam.
Çünkü
Amadeydim senin yoluna baş koymaya.
Senin ömrün için,
Razıydım,
Kendi hayatımdan vazgeçişlere.
Ey günahkârların günahkârı aşk!
Beni mahveden de,
Her gün,
Diriltip öldüren de sen oldun.
Ondan sebeptir ki,
Asla masum olamazsın sen.
Kayıt Tarihi : 10.10.2011 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!