Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Ben gözlerimle, sözlerimle şehir şehir gezindim
Güneşin unuttuğu sokaklarda defalarca kayboldum
Karanlık tablolar; parlayan ateşler, yanan, yıkılan evler gördüm
Ne geceyi tüketebildim, ne gündüzün acısını dindirebildim
Barut kokulu bu gezegenin içinde şaşkına döndüm!
Boğuldum, vazgeçtim çoğu zaman kendimden
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta