Yalnızlık vaktiydi benim gibi bir insan için
Bulanık bir sonbahar,karanlık bir kış vaktiydi
Nedeni bilinmeyen, sessiz bir ürperti: Yalnızlık Çığlığı
Zihinlerimizde hiç bitmeyen kabusun sesi:
İnsan yalnız doğar, yalnız ölür.
Ve bir anda kulak çınlaması;işkence sanki.
Beyaz örtü içinde toprak kokusu
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta