Günahım. Şiiri - Halisanee Şiirrr

Diktiğim bağlar, yenen bostan benim
Biçtiğim nane, kokan reyhan benim
Gül şerbet, bade sunan eller benim
Günahım sırta biner, dağlar gibi.

Her gün peşime düşüp, zorlar beni
Köşe bucaklarda koşup, darlar beni
Yürekten yakıp durur, harlar beni
Günahım sırta siner, yağlar gibi.

Hakk’tan değilsem; olmaz sabah bana
Güneşim açmaz günler, mübah bana
Kararır gider kalbim, eyvah bana
Günahım sırtta yanar, dağlar gibi.

Uzaktan gördüm, balaca bir geyik
Vurdum, sürmeli alaca bir geyik
Bir cana kıydım, Karaca bir geyik
Günahım sırttan kanar, ağlar gibi.

Gönül dağından, kucaklar dolusu
Lavları köşe bucaklar dolusu
Alevler dağlar ocaklar dolusu
Günahım sırtta, yanardağlar gibi.

Yürekten akar, süzülür özlerim
Dile düşünce bozulur sözlerim
Şer söyler, soldan yazılır cüzlerim
Günahım sırtta pınar, çağlar gibi.

Dalından üzüm, bağından sevabın
Suyundan özün, soyundan şarabın
Solumda hüzün, ağrından azabın
Günahım sırtı döner, ağlar gibi.

Kandıkça kanıp, yitip gidiyorsam
Har ateşinde yanıp bitiyorsam
Nefis eline düşüp yitiyorsam
Günahım sırta konar, çığlar gibi.

Aşığım ben her, çiçek açan güze
Erkenden ışık saçan bir gündüze
Uçurumlardan aşarken gör düze
Günahım sırtta İrem Bağlar gibi.