Günahı Var Mıydı Gözyaşlarımın?

Şuan demir parmaklıklar ardında bir hiç olabilirdim,
Dost bildiklerimin vesveselerinde yok olabilirdim,
Koymazdı; yoktu çünkü bir emelim;
Var olan ''benim'' günün birinde ''sen'' olacağını,
Hiç ama hiç hesap etmedim..

Zorda olsa öğrendim sabretmeyi,
Üstüne basa basa kaybetmişliklerimin ardından,
Büyük bir kararlılıkla çıktım benliğimdeki bu iç savaştan;
Feryat figan,çığlık çığlığaydı;
Boyun eğmek bilmiyordu içimdeki isyan..

Bir yol ayrımında çöktüm dizlerimin üstüne,
Yine burada daldım; en şevhetli düşünce denizine,
Bir yanda yarla geçmeyi ümid eden seneler,
Bir yanda ise başı boşluk...
En acımasız haliyle büsbütün acizlik...!
...
Sevdiklerimin ardından döktüğüm gözyaşlarıyla,
Hayır kapısına dayanarak serinlettim yüreğimi..
Güvendiğim kadar yalanmış insanlar,
Sevdiğim kadar acizmişim ben...!

Bana kaldıysa şeref kelimesine yaslanmış şerefsizlerin,
Bozguna uğratmak bu beceriksiz taklidini;
Sonsuza dek unutmaya hazırım;
Gerçekleşmesi meçul olan düşlerimi...!

Bir saniye içinde hayat bulan;
Ufacık bir mermi çekirdeği el koydu kaderimize,
Bütün gerçeklerim kan kaybediyor bir bir...
Yavaşlayan nabız atışlarım gölge düşürüyor özüme,
Bana gönül sahilinin en parlak güneşini getir...
...
Sana giden yoldan sapmak haddinemiydi ayaklarımın,
Tek doğru sen iken,başka seçenek var mıydı?
Esiri olmak da neymiş;
Gülüşlerimle saklamaya çalıştıklarımın..!
Kirpiklerimin ardına sığınmış göz yaşlarımın;
Bunları hak edecek bir günahı var mıydı? ! !