Günah Sofrası Şiiri - Sezai Özen

Ay ak gecelerde hafifler
Derin yalnızlığında
Kürek çeken sandalcıyla
Kıyıdan uzaklaştıkça
Kar tınlar aklımı
Yas tıklar kapımı
Biri topal biri kör
Yarabbi rahmetinle parlasın şu nur
An ki severim onu
An ki severim onu
Haddimi bilmeden

Kemiği yok
Ki dil ek aldıkça densizleşir
Söker imanımı kökünden medeniyet
Bir asırdan diğerine yayanız
Gemici fenerleriyle iz süreriz
Ha yat gelmiş
Ha sal gelmiş limana

Açtım atlasımı açtığımda
Silinmiş bazı yerler
Acıkmış sebiler
Kurşunlanmış yetimler
Bombalanmış şehirler
Bir dizi suikastti ilk aklıma gelen
Tel örgüler içinde
Kazma kürekle

Gün eş arar Mecnun'luğuna
Viran rıhtımlar
Gözleri yaşlı ihtiyar balıkçının
Mazinin elinde iki dörtlük bir şiir
Yüreğin ortasına kör çiviler yerleşir
Sır aradan kopuk kopuk gelir
Kül türümüze izafeten
En semiz hayvanlarda koyulmuş
Oturtulmuşuz
Günah sofrasına