Günah Saaleri Şiiri - Özdemir Aydın 2

Olmuyor.
Solgun fotoğraflar gibiyim,
İzahlı yaşamın yorgunuyum.
Çaresiz kalınca aksi oluyorum,
Kendimden kaçıyorum.
Gözyaşlarım, sararmış yapraklardan sızarken,
Gözlerim, kan kızılı yediverenler açar,
İçim buz keser.
Düşlerim, dalgası dinmiş sakin liman,
Sen, güvertede uyutamadığım uykularım,
Sensizliğin can çekişliğidir zaman.
Bir tutam saç telin hala duruyor,
Koklarken,
Solar naz çiçeğim,
Taşıyamaz mütercimi yasak acıları yüreğim.
Saklarım seni, sükutu hayallerime,
Kaybolmuş okyanus diplerine.
Diz çöker dudağımda,
Tüyü bitmemiş bir kaç sözcük.
Kirpiklerim siğim siğim,
Yanaklarım oluk oluk,
Ve, her şeye rağmen,
Seviyordum seni kadın.
Bir sahil kasabasında yaşar aşkın,
Akşam yürüyüşünde gölgene sarılırdım.
Kırmızı battaniyemizdi,
Aşk hikâyelerimize,
Memleket hasreti türkülerimizin şahidi.
Akşam yürüyüşlerinde,
Serin sahilde,
Ay benden önce,
Dolanınca beline,
Bir kıskançlık alevi,
Sarılırdı tenime.
Deniz, ahh deniz,
Günah saatlerimizin ortağı.