Günah Rengi Şiiri - İsmail Mancar

Günah rengine bulanıyor gece
Helallik kalmadı yüreğimde
Ruhuma keman çalmakta bir deli

Cehenneme i ğnelenmiş rozet gibi parlamakta hâlâ aydınlıklar.
Sen gece olmuşsun içimde, en günah renginle
Oysa sorsaydın bana gitmeden önce
"Kal" derdim

Bekâret uşaklarından kalma hizmetçiler ruhuma prangalanmış
Meryem Ana'dan kalma ruhum!
İlişkisiz sevdadan doğan tek bir aşkla peydahlandım ruhuma.

Sen günah rengine bulanmadan önce
Yastıklarda adın yazardı gözyaşımdan
Kalbimde bir tütün dolusu sigara yakılırdı sevdaya
Ve sen içilirdin ruhun dudak aralarında

Cefa çekmekte neydi acının yanında
Her cefa acının kıymetini bilmeliydi
Bilemedi oysa...

Yağmur buluta karışmış
Gökyüzü günah renginde
Saklanılan sevdalar, yirik zamanlarda çamurlaşıyor
Her yirik zaman bir ayrılığa sataşıyor
Defalarca işleniyor cinayetler
Failler ve meçhuller renk cümbüşündeler günahın renginde,
Bilmem kimin şehrinde günah çıkartıyor katiller ve meçhuller
Sen ruhumda aforoz olmadan önce