Günah Çıkar Şiiri - Mehmet Raşit Er

Günah Çıkar

Günahlarını gidip başkasına anlat.
Yorma beni cümlelerinle.
Mavi gecelerimi mahvetme.
Ben günah kuyusu değilim.
Midenin pisliğini üstüme dökme.
Kızıl alevlerimi söndürme.
Bana gelip günah çıkartma.
İçimdeki çocuğa zulm etme.
Elinin kirini.
Dilinin zehrini.
Yüreğinin kinini.
Git başkasına anlat.
Günahlarını...
Gelip bana anlatma.
Kiliseye git...
Sinagoga git...
Havraya git...
Bunlar yetmez ise.
Camiye git.
İmam bul kendine.
Papaz bul kendine.
Haham bul kendine.
Rahip bul kendine.
Uzak dur benden.
Rastlarsan keşişlere anlat.
Bulmazsan git dilsiz taşa anlat.
Bulabilirsen günahsız başa anlat.
Ben günahsız biri değilim.
Bana günah çıkartmaya gelme.
Benim de kendimce üzdüklerim var.
Ben din adamı değilim.
Bana gelip günahtan söz etme.
Ali’ye git...
Veli’ye git...
Benim derdimin bolluğu bana yeter.
Kul hakkı yediysen.
Kula git...
Can hakkı yediysen.
Cana git...
Öldürdüysen.
Öldürdüğün kişinin mezarına git.
Çaldıysan.
Çaldığını geri bırakmaya git.
Kırdığın kalp ise.
O kalbi onarmaya git.
Din kitaplarına el bas.
Yakar Tanrı’ya.
Af dile...
Özür dile...
İstiğfar et, tövbe et.
Günah çıkar.
Git benden uzağa git.
Günahlarını bana anlatma.
Salavatını camide.
Ayinini kilisede yap.
Mümkünse eğer ;
bir daha gelip bana günah çıkartma.
Benden medet umma.
O günahlar bende çıkmaz..!
Benimkiler bana yeter...
Yani beynimdeki karanlık gölgeler.

15 Kasım 2018
Mehmet Raşit Er