Günah Şiiri - Adil Okay

sanki gök kuşağından bir dal kopmuş
süzülüyor munzurun kollarına
kelebeklerin kanadına dokunuyor
yükselen buğu
tülden ince dokunmuş
bir perde geriliyor
aramızdaki korsan ilişkilere

güzel günahlarda yüzerken ürkek
çocuk çığlıklı ispinozlar dönüyor
alacasında şafağın
görkemli bütünleşmeler sonrası
saydam yorgunluklar yıkanıyor sularda

sanki mavilerde
yeni bir gün doğuyor
neşesiz

akbabalar
güneşten önce emiyor kutsal kanımızı

namus bekçileri
kafa derimizi yüzmeye geliyor

artık soyluluğun öbür adı intihar