Günah Şiiri - Ahmet Özcankaya

Günaha giren kimse
Vicdanını azaplara
Kalbini sakıntılara
Bırakmış bir talihsiz

Bütün ruhî melekelerini
Aklî terakkilerini
Büyüklerle dostluklarını
Şeytana teslim eden bir talihsiz

Günah,işlenen bir yanlış
İradenin yüzüne atılan bir taş
Ruha içirilen zekkumi bir aş
Yanlışa devam etme arkadaş

Günah,yüce duyguları söndüren
Kalbî hayatı öldüren
Şeytanı sevindiren
Nefsine hoş gelip azdıran.

Günah içine girmeye dur
Ne ölçü,ne de değer ölçüsü kalır
Cismaniyetin yerçekimindeki gibi kalır
Affına tövbe ile varılır

Adem Nebi açtı böyle bir gediği
Göz yaşından meydana getirdiği
Ummanları af dilekleri ile aşabildi
Bizlerin gelişine vesile oluverdi

Af için gecenin karanlık zülüflerde
Kaldır ellerini göklere
Af eder Allah rahmetiyle
Af ettirmeyi bilenlere
23012008.900 Ahmet Özcankaya