Günah Şiiri - Yusuf Kazak

Günah

Meğer gülizarmış günah bataklığının
En dibi
Çıkamazmış insan renklerin huzuruna
Batmadan karanın ayaklarına...

Sana kaptırmaktı yıllarımı
En büyük günahım
Farkına varmadan ömrümün kum saatinin
Saymadan
Daha uyanacağım kaç sabah olduğunu...

Oysa kapılmasaydım günahıma
Nasıl çıkardı sözcükler şiir kutumdan
Renkli kurdelelerle
Nasıl canlanırdı parmaklarım
Hayat verip gitarın tellerine
Nasıl açılırdı dilim
Hayaline şarkılar mırıldanıp...

Meğer yaşarken konulurmuş şairler
Omuzlardan inmeyen
Ağır tabutlara
Sevdiklerinin hasret gülleleriyle
Gömülürlermiş
Sonraki dünyaya umut bağlayıp
Ölümsüz şairler...