Pencere pervazına sığdırmıştı kadın günahını
Bir dil icat edememişti henüz
Aşk olamazdı bu yüzden halinin adı
Zaman geçip giderken yanından bir turna gibi
Dizlerinde ki yaraların iyileştiğinin farkına varamadı.
Bir iyelik eki gerçekliğiydi adamın uzaklığı
Voltada bir günü daha uğurlar gibi
Siyah ayakkabılarıyla ezip geçiyordu aşkı
Uz/ayan sesine kızdı
Bilmeden
Ağustos böceklerinin on yedi yıl uyuyup sadece bir yaz yaşadığını
Kayıt Tarihi : 26.10.2009 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazlı Karadoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/26/gunah-126.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!