Savaşın ortasındaydılar
Korku doluydu gözleri
Bombalar yağdı üstlerine
Kaçamadılar
Koruyamadılar kendilerini
Çok küçüktüler
Yavruları kucağında
Babalar yaralı
Annelerin yüreği kara yazılı
Ateş içindeydi heryer
Ölüm kusuyordu füzeler
İnsanlar çarnaçar
Ot yok ocak yok
Aç yorgun
Bu ne vahşet
Bu ne dehşet yarabbim
Ve ne yazık ki
Tüm dünya suskun
Bakmaya dayanamadım
İçim acıdı yandım
Kahretsin
İnsanlığımdan utandım
Kayıt Tarihi : 21.1.2009 00:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu dolu şiirinizi okurken boğazımda düğümlenen birşeyler oldu!
Tam Puan + ant.
Sevgi ve selamlarımla...
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (4)