Günah Şiiri - Betül Başar

Günahın bir yük gibi çöktü omuzlarıma,
suçlu bir çocuk misali
daralıyor yüreğim inceden inceye...
Haykırmak, bağırmak için koştururken dört yana
Yine sana çıkıyor yollarım, ağlıyorum...

Kaçışlarım nedendir biliyorsun...
Sızlayan anıları ovalarken ruhum
her an biraz daha ömrümden gidiyorsun.

Tutmam artık seni,
tutamam...
Kal desen bile bil ki
ben de kalamam...
Ağır, çok ağır bu yük sundun ama...
taşıyamam.