Her gün çalarım kapını tan atarken dağlardan
açılmayınca da sızarım içeri pencerenden
ateş kırmızısı dağınık saçlarında
nurlu bir ışık olur, yayılırım odana
seni görüp de dokunamamak,
seni öpüp koklayamamak
ve
nefes kadar yakınken sarılamamak
işte o an
bir kaya oturur yüreğime en yalçınından
boğazıma yumru olur düğümlenmiş
kusamadığım sözcükler
ve ben
gün yüzü görmemiş sevdamla
bomboş ellerim ceplerimde
ardıma bakarak giderken,
beklerim yeni sökecek şafağı ümit ederek.(ş.y)
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HELE GÜNEŞ DOĞMASIN DAĞLARIN ARDINDAN
ESMESİN DELİ POYRAZ LODOS İSE ASLA
BURUK YÜREĞİMİ SARMASINLAR YASLA
SEN YOKSAN EĞER DURSUN DÜNYA
HAYAT OLMASIN NE ÇIKAR
SARMIŞKEN BU YÜREĞİMİ
BİTMEYEN YALNIZLIKLAR
HABERİNİ GETİRMEYEN KUŞLAR
ÖTMESİN BAHÇEMDE ARTIK GÜLLER DE AÇMASIN
SÖYLEYİN HERKESE İSYANIM VAR ARTIK BANA KİMSE ACIMASIN
TAŞ KESİLDİ YÜREĞİM GÖNLÜM YOK GİBİ ARTIK BENLİĞİMDE
KAYIPLARA KARIŞTI SEVDAM AŞKI SEVGİYİ UNUTTU
YAŞAM NEDİR Kİ ARTIK NEYE YARAR
BELLİKİDİR ZAMAN BENİ AVUTTU
GELMEYECEKSİN GENE BU SEFER
VARSIN ÇOŞSUN BEYNİMDE
HİSSETMİYORUM ARTIK
SARSIN BENİ BU DERTLER
Kaleminize sağlık sayın Şafaknur Yalçın...
TÜM YORUMLAR (2)