Ressam bu kızıllığı dağıt, dönsün artık gün.
Işıldasın şafaklar, kızıllıklar ak olsun!
Soyun, matem rengidir, mor elbiseni yine!
Işıltıları konsun, günün de yüreğine..
Rengini gör, sesini duy, alaca karanlık.
Gündüz açılsın hele, zamânlık ve mekânlık,
Seyrettim melez günün, kundakta doğumunu;
Gündüz gülümset, gülüm göster, güldür yüzünü..
Yeryüzünde bir çalım, gökyüzünde bir tür kur!
Toprağın canı acır, taşın da yüreği var!
Ne diye koşuyorsun, kendi ölümünde kal!
Hey gece horuldanma, derin bir uykuya dal! ..
Sönsün isli lambalar, fitil kısılsın artık!
Işıklar der gibi, sen yeryüzü, karşıma çık!
Sürgü açılsın, bir bir kapalı kapılarla!
Işık ışık saçılıp, gün yeryüzüne parla! ..
Nisan 2003
Erkan ArslanKayıt Tarihi : 4.8.2015 22:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/04/gun-yeryuzune-parla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!