koynunda uyanırken,gece rüyamda
depreşir acılar,gün yavaş yavaş
şıvgınlar çarpsada çıplak yüzüme
ölüm orucumla olsada savaş,
yıksada beni yağmur suyu damlalar,
küllenen yalnızlığın düşer hüznüme.
hasret rüzgarlarınla sönen lambalar
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta