Gün Vursun Yaralarıma

Yaram derin
Her mevsim kanıyor yüreğimde
Bazen al al bazen olabildiğince ak
Ve ebediyete kadar kanayacak

Kurtuluşsa ölüm
İstemem
Başkasına gitsin
Kabuk bağlamasın yaralarım
Ta ki damarımdaki
Son damla kan boşanıncaya kadar

Gün vursun yaralarıma kızıl kızıl
Dünyanın gözleri kapanıp
Güneş sönünceye dek

Kucakla beni yokluk
Anlamsız varlıklardan usandım artık

Bu gece de tarumar yürekler
İnliyor müziğin etkisiyle
Naçar

Ne olurdu
Şu an kadehimde bir damla sen olsaydın
Yudumladığım
Yaksa kavursaydı beni
Her şeye ve herkese inat