Gün uyanmakta,
Dışarda usul usul bir yağmur,
Bir çocuk ağlamakta,
Sanki nefessiz kalıvermekte zaman...
Gün uyanmakta,
Sokaklarda alıngan bir telaş...
Bahara hazırlanmakta
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
çok hoş kutlarım muhabbetle
gün; her gün uyanmakta lakin insanoğlu günde uyanabiliyor mu?
güne uyanmak tan vaktinde, tam da zamanında!
gecekuşları, zafer şarhoşluğuna dalıp korkusuzca çığlık atan pıtırakları ayaklarına sarmalamayı ister mi ki, baharı çılgınca istesin.
bir ömür, belki en kıdemlisinden hemde ve lakin ölüm sinesine kafa tutana değil kara kışa çalmayı alışkanlık haline getirmiştir.
o zaman bahara hasret düşmüş yarınları ötelemek, ne günlere kaldı bir bilsek!
(keşke üzerinde daha yoğunlaşıp biraz daha uzun tutulsaydı şiir.)
güzel şiir..biraz daha geniş tutsaydınız daha hoş olurdu.saygılar.yavuz selim öten
Baharın gülümsemiş. Tebrikler. Sevgiler
GÜNAYDIN O ZAMAN :-)
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta