Gün Sonu Şiiri - Yahya Aydoğmuş

Gün Sonu
Yine günün sonu geliyor,
Karanlığa bürünüyor sokak.
Her şey gecenin karanlığında,
Dostlar sessizliğe sığınıyor.

Çıkarsız aynalar, kar etmezdi senden,
Kaldırımsız sokaklar yol vermezdi,
Karanlıktı lambalar, aydınlatmazdı,
Yalnızdı dostlar yarar sağlamazdı sana.

Her nefeste zaman yelkovanda akıyor,
Dolup taşıyor saat.
Yaptıkların yapacaklarından,
Boynunu bükmüş bakıyor.

Gün bitiyordu ufukta,
Kovalıyordu ay dünyayı.
Yakalamak amacı değildi.
Sadece zaman geçiriyordu.

Anlaşılamazdı boşluklar,
Sana hediyeydi Rab'dan,
Uzansan bir gemi olsan,
Sudan, topraktan, çamurdan.