Gün,sabah ufuktan doğan gün değil.
Gün,sana bir çorba pişiren gündür.
Ömür,gelecektir,geçen gün değil.
Gün, seni dağlardan aşıran gündür.
Gün,ışık saçmalı,sen ise huzur.
Gün, sana gecedir,ettikçe kusur.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
