Ne haldeyim bilemezsin
Görsen beni o demezsin
Teselli de edemezsin
Geç kaldın hiç zahmet etme...
Yandıkça yaktın canımı
Su gibi içtin kanımı
Hakettin aldın ahımı
Özür deyip af bekleme...
Gözlerimde yaş koymadın
Tükendim bittim onmadın
Hep aldın benden doymadın
Pişmanlığından bahsetme...
Adın kötü anılınca
Varlığın göze batınca
Vicdan çığlığın kopunca
Susacağını zannetme...
Gün olur ki devran döner
Yaktığın ateşler söner
Suçun vicdanına siner
Bağışlanmayı bekleme...
İçine binbir dert dolar
O gülen yüzünde solar
Ruhun çamurlara batar
Çıkmak için gayret etme...
Yere eğilir dik başın
Kan olur akar gözyaşın
Kalp yerinde duran taşın
Kırılmadan öldüm deme...
Sebep oldun can acıma
Kaç kez girdin günahıma
Canlı girdiğim mezara
Gelipte huzursuz etme...
02:21__19.09.10
Selma ŞanalKayıt Tarihi : 19.9.2010 12:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selma Şanal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/19/gun-olur-ki-devran-doner.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!